De donkere dagen voor de kerst vangen aan, te beginnen met het commerciële sinterklaasfeest. Net hebben we een aantal "kinderfeesten" (Halloween en st Maarten) achter de rug en oh wat was het weer gezellig. Maar zeg eens eerlijk, heeft u mensen gemist? Voor steeds meer mensen tikt de klok maar door en netwerken worden dunner en dunner. Totdat: alleen nog familie overblijft. Zelfs deze laatste strohalm dunt uit door overlijden, verhuizen en verschil van meningen.
En dan zit je er toch maar mee! Het leven kabbelt maar door en veranderingen gaan zo snel dat ze voor de conservatieveling niet meer bij te houden zijn. Vroeger was alles beter, alleen is maar alleen. Steeds meer begint de schoen te wringen. We gaan deze keer maar eens uit eten met de kerst!Van de prijzen en arrangementen wordt je niet blij per persoon is dat al 40 euro en stijgend. Wie neem je mee? Logisch wordt dat toch de echtgenoot en kinderen. De kinderen zijn het huis uit, de portemonnee is gevuld met plastic. Op dat plastic staat ook al geen vermogen meer op. Noodzakelijk levensonderhoud na aftrek van de vaste lasten laat zien dat er voor de gehele maand niet meer overblijft dan een euro of 70. Dat wordt een potje doperwt met gehaktbal en instant aardappelpuree. Toetje kan er ook af in de vorm van een bakje gele vla. Dat is de kerstmaaltijd als je op jezelf woont als ouder.
Kennissen hebben hetzelfde euvel, wie moet je nu uitnodigen? Zoonlief en dochterlief? Een verre oom? De buren? Familie viert de dagen in besloten kring, afstanden verhinderen uitnodigingen maar ook de agenda van de andere leden. Werk is een dooddoener in deze dagen. Wintersport, ja die vakantie is al in juni geboekt. Kortom gezellig samen de dagen doorbrengen is er door omstandigheden dit jaar niet bij. Het jaar erop wordt dit nog erger want ja het leven gaat verder en nieuwe gezinnen ontstaan en oude gezinnen worden individuen die oubollig zijn, geen vrienden of kennissen meer hebben. Daar zit je dan.Bij kaarslicht je kerstontbijt te nuttigen. De kasten puilen uit van ingeslagen ingrediënten die een 20 gangenmenu zouden kunnen voorstellen voor de gehele familie, die opgehouden is te bestaan. Niemand komt, druk druk druk. De agenda bevat veel namen met een kruisje erachter. Andere namen zijn hulpcontacten en overheidsinstanties die hulp bieden. Helaas zijn dat infonummers die na 1600 uur niet in werking zijn, idem in de weekeinden. het boekje wordt weer opgeborgen en wordt een herinnering.
Projecten opgezet tegen eenzaamheid gaan eigenlijk uit van woongemeenschappen. Deze mensen zitten bij elkaar en bemoeien zich onderling niet veel met elkaar. Afgezien van een gezamenlijke maaltijd trekt iedereen zich daarna weer terug in zijn eigen comfortsfeer.
De TV gaat aan voor de zoveelste sbs show waar geen gebrek is aan klatergoud en pseudo-enthousiasme bij de makers. De organisatoren slaan zich op de borst want ze hebben toch maar de eenzame om de tafel gekregen. Dat de avond om 22.00 uur eindigt met koud fel licht en de bezem en zo abrupt een eind maakt aan de saamhorigheid is een noodzakelijk kwaad. Terug achter de voordeur! Tot later!
Hoe kan dit probleem nu worden opgelost? De maatschappij legt steeds meer eigen verantwoordelijkheid op. Verzorgingshuizen zij gesloten, de bewoners moesten weer op zichzelf. Alleen in een appartementje! De eigen voordeur aangevuld met externe (schoonmaak) hulp. Woongroepen voor jeugd, het begeleid wonen. Ook hier is eenzaamheid hoewel je dat niet verwacht. Het zijn wel jongeren die niet kunnen meekomen door welke oorzaak dan ook. 18 jaar en volwassen? In de praktijk zijn er weinig jongeren die op hun 18e de weg weten in regelland, relaties kunnen aangaan is ook een onzeker doelgebied. Het delen van de privacy verhinderd intiem contact met familie, uitnodigen is er veelal niet bij want er is geen ruimte genoeg voor de gehele familie als ze al in de woonruimte van dit familielid passen. Daarbij de financiële situatie en de organisatorische talenten. Dan stellen we toch een recreatiezaal ter beschikking deelt de GGZ instantie mee. Voorbijgaand aan de intimiteit van familiebanden. Dat gaat het niet worden al zijn de intenties wel zuiver.
Opheffen van eenzaamheid, een hekel punt in deze maatschappij, is een onmogelijke zaak geworden. De doelgroep wordt niet bereikt en zeer zeker niet geactiveerd. Menselijke warmte en familiebanden laten zich nu eenmaal niet opdringen. Uit het oog en uit het hart is sluipend veroorzaakt. Enerzijds door bezuinigingen op het algemene welzijn, anderzijds door de versnipperde communicatie. De digitale wereld is er een waar geen problemen zijn, op Facebook heeft men al snel 230 vrienden! Keuze genoeg want statistiek en feiten jokken nu eenmaal niet. Een gesprek beginnen met een wildvreemde die toch "vriend" is begin je niet zomaar, je wilde alleen even het item op de tijdlijn even lezen. Het ontvrienden na deze gebeurtenis is een moeilijke technische aangelegenheid dus .. laat maar...!
Vol ongeloof kijkt men naar het uiterlijke vertoon wat niet meer is dan een hol pakket met een dun laagje chroom. Men verbaasd zich over het gevolg van sociale isolatie waar men nu deftig "het respecteren van privacy" als excuus geeft. De moeite die een eenzame moet doen om niet meer eenzaam te zijn is voor de personen in kwestie een drempel die al niet te nemen is. Positiviteit is fijn maar empathisch handelen is beter! Want wees eens eerlijk, als je je familie, vrienden en kennissen verloren bent, ga je dan naar een buurthuis toe om een kopje koffie van een euro te drinken? Of meld je je aan voor het Leger Des Heils kerstdiner? Buiten de vraag hoe je er komt en wat de meerwaarde is, na deze dagen is het dat de plas weer gedaan is en het glas het glas is. Nu al het verbindingsgeweld weer volop in de belangstelling staat, de eigen verantwoordelijkheid hoogtij viert, zou het eigenlijk een verplichting moeten worden van de overheid de ouderwetse gezelligheid in het gehele jaar tot uiting te brengen. Mensen weer respect te geven en problemen die veroorzaakt zijn in het verleden weer terug te draaien. Want we zijn met zijn allen heel egoïstisch geworden en individualistisch. Maar wat de klok doet tikken daar wordt aan voorbij gegaan!
Regeltjes om het leven gezonder te maken, de zorg goedkoper en de maatschappij onleefbaarder voeren de boventoon. Waarom mogen mensen niet langer hun sigaartje/sigaretje en/of pijp roken? Een borreltje drinken? Niet teveel zout en vet nuttigen? Om gezonder en vitaler oud te worden? Wat heb je aan een "mooi" lichaam als je dit met niemand kan delen? Oud worden in goede gezondheid is een ramp van ongekende omvang. Het heet eenzaamheid! Want de kinderen hebben hun eigen leven al dan niet digitaal cq analoog. Werk, vakantie, sabbatical scholing en kinderen. Meedoen met de rat-race. De oude boezemvrienden zijn ten prooi gevallen aan chronische ziekten of bekijken de radijsjes al van onderen. Het netwerk van vroeger toen men niet gepensioneerd was, is opgehouden te bestaan.
De fiets is niet langer een optie om je te vervoeren, verkeer is druk, gevaarlijk en het evenwicht fragiel. De auto is onbetaalbaar geworden en het ouderenvervoer uitgekleed en afhankelijk gemaakt van vrijwilligers dan wel taxibedrijven. Het budget ligt per persoon op 800 km per jaar. Dus dat ga je niet inzetten voor een koffie-ochtend in een buurthuis maar wel voor familie of ziekenhuisbezoek. Wat is wijsheid?
Iets wat aantrekt, een hobby met lotgenoten, daar zit wel wat in, vervoer is een puntje en natuurlijk ook de bereikbaarheid. Het kost geld, zijn de personen wel betrouwbaar met wie je in contact komt? Want de waarschuwingen om geen vreemde mensen binnen te laten staan in schril contrast met de oproep een eenzame te bezoeken. Criminaliteit en veiligheid zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Er zijn natuurlijk ook potjes waar men gebruik van kan maken! Wat denkt U van het participatiefonds? Een dagje uit op kosten van de gemeente is mogelijk. Natuurlijk moet je wel alles voorbereiden en berekenen. Daarna heeft u zeker wat! Wat ik zeker even aanraad voor bedenkers en oplossers is de serie "Het geheime dagboek van Hendrik Groen" even te bekijken. Of lees het boek.
Zullen we de groep "Wel oud, maar nog niet dood" gaan opzetten? Een kring voor iedereen die van gezelligheid houd? Hoe zet je zoiets op? Via de whatsup en/of Facebook? Of zullen we maar het meest betrouwbare communicatiemiddel nemen wat er tot nu toe bestaat? De telefoonkring! Aanmelden op een fysiek adres en natuurlijk ook de oude vertrouwde krant interesseren! Voor de digitale personen is er een website beschikbaar die de analoge wereld verbind tussen de digitale wereld.
De vuist maken tegen eenzaamheid is de middelvinger opsteken naar alle bangmakerij van de overheid en het ontbreken van de financiële middelen. De 020 problemen der multiculti en de zelfkastijding "weg met ons" (cultuur en folklore) laten voor wat het is. Eenzame en wat er voor door moet gaan voorzien van zelfregelende ideeën, oorzaken benoemen en deze wegnemen in alle menselijkheid. Niet opleggen van onmenselijk gedrag ( NIX50+). De sportmaffia het zwijgen gaan opleggen alsmede de gezondheids-goeroes die zeggen verstand te hebben van voeding. ( wij hebben ze het eten geleerd!).
Een persoon heeft maar een doel in het leven! LEEF!! Als je het nu niet doet blijf je alleen Daarom respecteer de mens, want leven doen we allemaal, laat het dan ook leuk zijn. Het niet leuke aan het leven zijn de leermomenten, door schade en schande. Maar LEEF, en doe dat met grote teugen!