Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Dat is de kreet die ik continue hoor. Helaas zijn we met zijn allen mensen met hun beperkingen. Armoede van dichtbij zien is niet mooi. Hulp bieden is gewenst, maar de tegenwerking die men dan ondervind?
Armen helpen de armen, de rijkere onder ons zien het niet en doneren op verzoek een geldbedrag of een pak koffie aan de voedselbank. Opgelost denkt men dan. De armoede neemt toe ondanks de aantrekkende economie. Het betreft niet de uitkering gerechtigde of de senior met een algemeen pensioen. Armoede komt ook voor bij de hardwerkende Voorne-naar. Flexwerk, een belastingaanslag of een boete en je zakt door het ijs! Deze mensen zijn niet aangesloten bij de voedselbank. Compleet van de radar! Onbekend maakt onbemind.
Het hangt van het netwerk af of je deze mensen kent en natuurlijk de situatie waarin men verkeert. De oplossing lijkt simpel en vaak volgt goed bedoeld advies om meer uren te werken. Adviezen worden niet opgevolgd wegens andere omstandigheden dan de adviesgever bedoeld. Hierdoor ontstaat wegduik gedrag en schaamte.
Nu de donkere dagen voor de kerst aanvangen, te beginnen met Sinterklaas, merken we dat mensen zich gaan bekommeren of men het wel zo gezellig heeft, de beurs gaat open en er wordt driftig gedoneerd aan de voedselbank. Kinderen worden naar de voorgrond geschoven en oproepen in de lokale media om maar te doneren worden voetstoots geplaatst. De overige kinderen, en dat zijn er al snel een stuk of 700 ontvangen niets! De verantwoordelijkheid van de ouders. Facebookgroepen ontstaan en ondergronds worden er mensen en kinderen voorzien van leuke kleine giften en activiteiten bij particulieren. Je zal maar geen Facebook hebben! Dan val je buiten de boot.
We doen er van alles aan om armoede en eenzaamheid met elkaar dit uit te bannen. De gemeente helpt met het participatiefonds. Helaas blijft het aantal aanvragen flink achter wegens onbekendheid. Schaamte speelt een rol, onwetendheid ook! Want een dagje uit is mogelijk! Nu is december een feestmaand gericht op gezin en familie. Door wat voor oorzaak dan ook zitten kinderen in een begeleid wonen groep, pleeggezin of erger in detentie. Het missen van de eigen ouders, maar ook de andere omgeving beperkt hen in initiatieven. Geld en goederen maakt dat niet goed! Een bezoekje of een wens vervullen dat is weer beter.
Maar december duurt slechts 31 dagen en dan? Terug naar de vergetelheid. Het probleem is bekend, goeddoeners willen graag oplossingen zien en voor het gehele jaar uitrollen. Het oplossend denkvermogen schiet tekort, we blijven helaas hangen in dogma s uit het verleden. Een frisse wind dient te gaan waaien, geef om elkaar en biedt raad en daad zonder opdringerig te worden en het woord MOETEN te gebruiken. Verdiept u zich eens in de problematiek en verlaat het eigen kringetje eens om kennis te maken met mensen die oplossingsgericht bezig zijn.
Ik hoor u vragen waar dan? In elke buurtcentrum in Hellevoetsluis zijn er activiteiten, voor jong en oud. En vrienden? Die moet je zoeken en maken. De eenzame zal initiatief moeten tonen. De voorzieningen zijn er en particulieren zullen zeker behulpzaam zijn. Maak gebruik van de gratis bijeenkomsten! Neem een hobby cursus. Ontmoet mensen! Tijdens de feestdagen is niet alles dicht. Er zijn filmavondjes, diners en samenzang. Door vrijwilligers en beroepskrachten. Dat noemen we verbinden!
Doet U mee? Het leven is te lollig om 113 te gaan bellen. Meer info over activiteiten? Kijk bv op de buurtcentra kalender(s). Maar ook een telefoontje naar een vergeten familielid in de contactlijst doet wonderen.
Prettige feestdagen!
Buurtverbinder Wim Landmeter