De eerste verkiezingen voor de nieuwe gemeente Voorne aan Zee zijn achter de rug. Helaas met een tegenvallende opkomst van nog geen 39 procent, maar met deels nieuwe raadsleden en liefst 10 partijen. De kiezer heeft altijd gelijk, dus over de uitslag kan niet getwist worden.
De besturing van een gemeente is de laatste jaren niet eenvoudiger geworden. De hoeveelheid taken, de krapte op de arbeidsmarkt, de tekortschietende middelen en nog eens allerlei ontwikkelingen “van buiten’ hebben grote consequenties. Stikstofbeleid, energietransitie en rechtelijke uitspraken zitten woningbouw en natuurbeleid in de weg.
Het nieuwe gemeentebestuur komt dus voor lastige keuzes te staan. Een van de eerste zal zijn of en in hoeverre Voorne aan Zee permanent asielzoekers gaat opvangen. De spreidingswet, waarover zo lang gesoebat is, wordt per 1 februari 2023 toch echt een feit. Die wet verplicht alle gemeenten hun aandeel te leveren.
Hoe moeilijk dat ligt bleek de afgelopen weken. De informatieavonden met de wijkbewoners van Meeuwenoord en Vierpolders over de plaatsing van een aantal flexwoningen voor Oekraïense ontheemden verliepen wat moeizaam. Vrijwel alle aanwezigen wilden aan deze oorlogsvluchtelingen steun geven. Ook die flexwoningen vonden ze een goed idee. Alleen liever niet in de buurt van waar ze zelf woonden, maar bij voorkeur in een ander deel van de wijk en het dorp. En zeker geen asielzoekers. We zijn er met de bewoners die beide avonden er wel redelijk uitgekomen. Die flexwoningen krijgen een goede plek en de ontheemden zullen zich er vast snel welkom voelen.
Tegelijk werd ik ook wel weer een beetje droevig van de negativiteit rondom de opvang van vluchtelingen. Ik begrijp het wel, want in de media worden vluchtelingen vaak alleen als probleem neergezet. Terwijl asielzoekers maar een minderheid vormen van alle migranten die jaarlijks naar Nederland komen. Ook de ervaringen zijn niet slecht. Met een verblijfsvergunning zijn ze na een jaar of vijf behoorlijk ingeburgerd, hebben een baan, kinderen die naar school gaan en leveren ze hun bijdrage aan onze economie en samenleving. Misschien moeten we daarom met een iets meer open blik naar de opvang van vluchtelingen kijken. Of het nu om ontheemden uit Oekraïne gaat of om andere mensen die moeten vluchten voor oorlogsgeweld of dictatuur. Laten we ze als kans zien voor dit vergrijzend land met tekorten in vrijwel alle arbeidssectoren. En ons inzetten om ze zo snel mogelijk te laten integreren. In ben benieuwd welke keuze het nieuwe gemeentebestuur in Voorne aan Zee gaat maken.