SPORTVERDWAASD
Sportliefhebbers kunnen deze zomer hun hart ophalen. Het EK Voetbal, de Tour de France, Wimbledon en de Olympische Spelen. Uren zendtijd wordt eraan besteed, als het niet voor de live uitzendingen is, dan toch zeker voor de herhalingen. Ook ’s avonds laat gelukkig, want daar moet ik het grotendeels van hebben. Alle tv-reclames staan in het teken van Oranje en zijn infantieler dan ooit. Zelfs de journaaluitzendingen besteden ruim aandacht aan de geleverde sportprestaties. Al het andere nieuws moet gewoon tot na de zomer even wachten. Wie nog dacht dat voetbal de belangrijkste bijzaak ter wereld is, moet de ogen wel zijn geopend. Sport is hoofdzaak en voetbal staat bovenaan. Uiteraard was het niet de bedoeling dat we verloren van de Tsjechen. Maar we delen dat lot gelukkig met Duitsland en Frankrijk, gedoodverfde winnaars van het EK voetbal. Vooral balen we omdat het voetbal van onze nationale sterren niet om aan te zien was. 5-3-2, hoe haalt die Frank de Boer het in zijn kop? Maar gelukkig hebben we Max Verstappen en Mathieu van der Poel nog en gaan we op de Olympische Spelen minimaal 46 medailles halen, is al berekend. De sport leidt kortom niet alleen tot groot enthousiasme van miljoenen Nederlanders, ook ons chauvinisme breekt weer alle records.
Natuurlijk ben ik het eens met Aristoteles die ooit zei dat je beter de geest dan het lichaam kunt trainen, maar voor filosofie hebben we deze zomer even geen tijd. Voor mijn eigen geestelijke ontspanning is zo’n sportzomer helemaal niet zo gek. Want ik moet bekennen dat ik het ook wel erg leuk vind. Niet dat ik mijn huis oranje verf, met dwaze hoedjes op voor de buis ga zitten of een origineel oranje kostuum laat maken voor ieder voetbaltoernooi, zoals dat Rotterdamse echtpaar, dat toch echt wel enige opleiding genoten leek te hebben. Sommigen nemen de sportverdwazing wel erg serieus.
Maar ook ik vind het heerlijk om te zwelgen in oranje sportsuccessen. Ik app regelmatig met mijn zoon. En ik kan genieten van de spanning, de concentratie van de sporters, de ontlading als er gewonnen wordt en van het niet uitgepraat raken over mooie, eindeloos herhaalde sportmomenten. De bindende functie van sport, zeker als we iets winnen, is groot. En we mogen best trots zijn dat ons nationale sportverenigingsleven, de goede sportinfrastructuur en de uitstekende volksgezondheid dit allemaal mogelijk maken. Maar ik moet nu stoppen, want het EK 1988 is op Andere Tijden Sport. Mooie sportzomer iedereen!