VRIJHEID VERGT VERANTWOORDELIJKHEID
Ik ben in mijn jeugd gestimuleerd om te doen en te zijn wat ik wilde. Met enkele voorwaarden. Dat ik wel mijn verstand moest blijven gebruiken en mijzelf niet in gevaar brengen. En dat ik altijd rekening moest houden met andere mensen. Vrijheid dus, maar ook verantwoordelijkheid. Je bent immers niet alleen op de wereld en je bekommeren over andere mensen hoort daar dus bij.
Ik denk dat bijna iedereen wel met die levenswijsheden en waarden is opgegroeid. En anders het door ervaring wel aangeleerd heeft. Ligt ook wel voor de hand toch, om zo in het leven te staan? En je gedrag daarop aan te passen? Je kunt immers niet zonder anderen. Heel veel wordt daarmee soepel opgelost. Waar het samenleven minder vanzelf gaat, maken we met elkaar afspraken en gedragsregels. Dat doen we in het verkeer, bijvoorbeeld verkeerslichten, autogordels en verplichte bromfietshelmen. In de economie, om oneerlijke concurrentie te voorkomen of consumenten te beschermen. Ook regels over het voorkomen van geweld. Ze zijn bovendien voor iedereen gelijk. We hebben afgesproken hoe die wetten en regels tot stand komen. En dat de overheid namens ons allen erop toeziet en stimuleert dat iedereen zich er ook aan houdt. We hebben zelfs afspraken voor als je het niet eens bent met die regels. Hoe eenvoudig kan het zijn. Vrijheid met beperkingen, maar dat die beperkingen er zijn voor ons allemaal. En dat ongebreidelde individuele vrijheid de samenleving in problemen brengt. Als iedereen eraan meewerkt is dat wel zo prettig.
Deze eenvoudige waarheden gaan echter niet meer voor iedereen op. Corona heeft tweespalt gezaaid tussen gevaccineerden en ongevaccineerden. En hoewel bijna 85 procent tot de eerste groep hoort, is er een flinke minderheid die inenting weigert. Ik heb voor die laatste groep steeds minder respect, al ontzeg ik niet hun individuele recht zich niet te laten vaccineren. Bij religieuze motieven of vooroordelen vanwege onkunde kunnen we dat mogelijk nog ombuigen. Maar voor onzinnige complottheorieën of gestold wantrouwen tegenover de overheid heb ik weinig begrip. Ongevaccineerden zorgen voor de meeste druk op de ziekenhuizen. En beperken daardoor de vrijheid van mensen die zich wel hebben laten vaccineren. Ongevaccineerden klagen over uitsluiting. Maar het is niet de samenleving die hen uitsluit, zij sluiten de samenleving uit. Wie alleen aan zichzelf denkt en lak heeft aan anderen, onttrekt zich aan de basisafspraken voor een vrije samenleving. Het voorstel voor een tijdelijk 2G-beleid snap ik daarom wel.