Gisteren ben ik begonnen met een dagboek van een burgemeester in crisistijd. Geen idee of het is gelezen, of gewaardeerd wordt. Laat het maar weten.
Vandaag een nieuw dagboek. Want ook al was het zondag, de dag heeft weer voor een flink deel in het teken gestaan van het Corona-virus. Dat kwam omdat gisteren en vandaag mensen massaal de oproep om niet naar campings en vakantieparken te komen en zoveel mogelijk thuis te blijven, bleken te negeren. Er kwamen al snel berichten dat de campings en vakantieparken flink wat vakantiegasten uit binnen en buiten onze regio konden verwelkomen. Sommige campings en - campingketens bleken ook geen enkele verantwoordelijkheid te willen nemen om zelf in de geest van de oproep te willen handelen. Ze zetten letterlijk de poorten wijd open. Zeer onverantwoordelijk, want de beste bestrijding van het corona-virus is echt zoveel mogelijk contacten tussen mensen te voorkomen. En dan helpt het niet wanneer mensen massaal met elkaar naar een zelfde plek gaan en allemaal gebruik maken van de zelfde sanitaire voorzieningen.
Datzelfde gebeurde op de stranden van Oostvoorne, Rockanje en Hellevoetsluis. Daar gingen heel veel mensen naar toe, alsof er geen gevaarlijk virus rondwaart. Mijn collega's uit Westvoorne en Hellevoetsluis gingen over tot het volledig afsluiten van de parkeerplaatsen bij de stranden. En toen dat niet hielp werden de toegangen tot beide dorpen met hulp van de politie volledig afgesloten. Jammer dat het zo ver moest komen!
Ook zagen we zeer druk bezochte bouwmarkten en tuincentra. Ook daarvoor geldt de beperking tot maximaal 100 mensen tegelijk naar binnen te laten. Een aantal winkels werkt al met eigen beveiligers die de toestroom geordend moeten laten verlopen. Maar ook hier geldt: het beste is dat mensen hun koopgedrag een aantal weken opschorten, en gewoon thuis te blijven.
Het is duidelijk dat aan deze situaties een einde moet komen. Tot nog toe is er echter geen juridische basis om de campings of stranden te sluiten. Burgemeesters, politie en bijzondere opsporingsambtenaren (Boa's) staan als lokale gezagsdragers en handhavers op dit moment dus met lege handen. Het betekent wel dat er morgenvroeg in een extra bijeengeroepen beraad van de Veiligheidsregio gesproken gaat worden om in de Noodverordening ook de sluiting van dit soort locaties op te nemen. Dat wordt weer lekker vroeg op om op tijd in het Stadhuis in Rotterdam te zijn.
Verschillende burgemeesters hebben filmpjes opgenomen om kinderen, jongeren en ouderen een hart onder de riem te steken en tegelijk nog eens te waarschuwen om vooral afstand tot elkaar te houden en niet massaal de straat op te gaan. De filmpjes zijn op you tube te vinden. Onze afdeling communicatie wil mij morgen ook zo'n filmpje op laten nemen. Ik doe daar graag aan mee, al vind ik mijzelf er meestal niet uitzien op beeld.
Vandaag heb ik ook nagedacht over een andere wijze van Dodenherdenking houden. Op 4 mei moet de Dodenherdenking natuurlijk doorgaan, juist in deze moeilijke en bizarre periode. Maar de traditionele vorm van met zoveel mogelijk mensen bij elkaar komen voor de stille tocht en de twee minuten stilte, het volkslied en het leggen van kransen en bloemen, zal moeten worden aangepast. Ik heb daar een korte notitie over gemaakt, die ik morgen aan de lokale Stuurgroep 4 en 5 Mei ga voorleggen. Ook over het vieren van Koningsdag en de Lintjesregen heb ik nagedacht.
Ik heb vandaag ook met familieleden gebeld. Je hebt toch de neiging om in deze moeilijke tijd wat extra contact te hebben, al mag het allemaal niet meer fysiek. Ik vind het meest schrijnend van deze corona crisis wel dat de oudere mensen in de verpleeg- en verzorgingshuizen geen bezoek meer mogen hebben van hun dierbaren. Zelfs het onderlinge contact tussen de bewoners is uitgesloten, heb ik mij laten vertellen. Het is bijna niet te verdragen, dat je opa of oma, je vader of moeder die in zo'n huis verblijft, dit in hun laatste levensfase nog mee moeten maken.
Enorm respect heb ik voor de verpleegkundigen en verzorgers die hun uiterste best doen de aan hun zorg toevertrouwde mensen het zo fijn en comfortabel mogelijk te maken. En ook voor het medisch personeel dat in de ziekenhuizen, in de intensive care afdelingen en in de ambulances vecht voor het redden van levens van Corona patiënten. Laten we onze steun aan hen laten blijken, op wat voor manier dan ook.
Tot morgen.
