Afgelopen dinsdag heeft een veertigtal mensen vanuit alle windstreken van de wereld gezamelijk een Iftar-maaltijd genuttigd. Deze maaltijd werd aangeboden door de Turkse Vereniging, Stichting Push, Vluchtelingenwerk en Koffie Gemixt.
Jamilla Sekkouti sprak namens Koffie Gemixt een kort welkomswoord waarna ze het woord gaf aan Ummuhan Özo?ul, voorzitster van de Turkse Vrouwen in Hellevoetsluis, en sinds kort ook gemeenteraadslid voor IBH. Ummuhan sprak er o.a. over dat deze bijeenkomst dit keer niet Koffie Gemixt was, maar Iftar Gemixt. Tot slot sprak Pietje Wildenboer namens Vluchtelingenwerk en wenste de aanwezigen namens alle organisatoren een smakelijke maaltijd toe. Hennie Wiersma van Stichting Push deelde flyers uit over de site Fijnjetezien.nl. Dit platform is ontwikkeld om mensen met elkaar in contact te brengen, o.a. mensen die een hulpvraag hebben, of juist hun hulp willen aanbieden. E.e.a. Valt te lezen op de prikbordadvertenties. Naast een activiteitenagenda en nieuws uit de buurt zijn er nog veel interessante items op deze site te vinden.
De avond begon om half negen en het wachten op zonsondergang, want dan pas mag er tijdens de Ramadan gegeten worden, leek wel een beetje op het aftellen naar de klok van twaalf uur op oudejaarsavond. Toen het signaal eindelijk gegeven werd dat de zon ondergegaan was, kon men gaan genieten van al het lekkere eten dat men mee had genomen. Het aanbod was werkelijk overweldigend: het éne gerecht nog lekkerder dan het andere.
Het doel van deze gezamelijke Iftar was het kennismaken met elkaars gewoonten en gebruiken. Het was fijn om te zien dat er zo'n gemengd gezelschap aanwezig was, en dat men ongedwongen met elkaar, tijdens het nuttigen van de maaltijd, kon praten, hoewel de communicatie soms een beetje werd belemmerd door de taalbarrière. Zo was er een gezin uit Syrië aanwezig, dat pas drie maanden geleden in Nederland arriveerde. Maar met goede wil, wat pas geleerde Nederlandse woordjes, een paar zinnen Engels en veel glimlachjes en gebaren konden zij toch duidelijk maken dat zij erg blij zijn dat zij de oorlog konden ontvluchten en dat zij hier in Nederland zo goed en zo hartelijk opgevangen worden. De twee zoons zitten vol plannen over hun toekomst hier: na hun studie willen ze graag wat terug gaan doen voor de Nederlandse samenleving.
Al met al was het een zeer geslaagde avond, met dank aan een ieder die uren bezig is geweest om voor iedereen een heerlijke maaltijd te bereiden! Hopelijk volgen er nog meer van dit soort bijeenkomsten waarbij we kennis kunnen maken met elkaars gewoonten en gebruiken.
Bron: Mathilda Sprangers