Mijn huis is goed geïsoleerd, maar ik kan ook mezelf isoleren, denk ik. Ik vraag me af: hoeveel warmte heb ik nodig als ik mijn lichaam isoleer? Wat is dan de juiste temperatuur, in huis, voor mij?
Ik ben dus met een proef begonnen. Ik kleed me aan met een nauwsluitend T-shirt. Daarover heen doe ik een shirt met lange mouwen en daar weer overheen een trui of vest van wol of fleece. Onder mijn spijkerbroek trek ik een legging aan met lekkere warme sokken en sportschoenen. Dus drie laagjes over elkaar. De kleding voelt comfortabel aan. Ik ben op 1 oktober ermee begonnen.
Tot nog toe is het steeds 18 graden in huis, als ik opsta. Dat is voor mij nét te doen. Het moet niet kouder worden, denk ik. Maar als ik de luchtdroger aanzet, wordt het binnenklimaat aangenamer. Mijn man vindt 18 graden geen enkel probleem. En zodra de zon begint te schijnen loopt de temperatuur op naar 21 of 22 graden. Trui of vest gaan dan snel uit.
Het is heel prettig vertoeven in ons zonnige koffiehoekje. We eten er nu zelfs! En in de avonden is het 19 graden in huis. Dat voelt aangenaam aan.
Overigens: wij zijn allebei opgegroeid in de tijd van de kolenkachel. IJskoud was het in huis met, prachtige, ijsbloemen op de ramen van de slaapkamers. Toen kleden we ons ook goed aan, met allemaal laagjes over elkaar. De huisarts stuurde je zelfs naar huis om eerst een borstrok aan te trekken! Dat was een gebreid hemd wat je onder je bloes en trui en over je tricot hemd droeg. Dus vier laagjes over elkaar heen!
Vanaf 23 oktober zetten we de CV s'morgens een poosje aan. Tot de temperatuur een graad is gestegen. We merken dat we ook wennen aan een lagere temperatuur in huis. 17 graden kunnen we ook aan, mits de luchtdroger aan staat.