Particuliere initiatieven worden graag gezien in Hellevoetsluis, diverse buurthuizen worden ingezet om de inwoners met elkaar in contact te brengen en te houden. Nu heeft de gemeente enkele panden die leeg staan en een nieuwe bestemming moeten krijgen versus bestaande ruimte van instellingen die ten gevolge van de marktwerking en zorg hun functie verloren hebben.
Het buurthuis is een dingetje van vroeger, hier liep je binnen als er geen café was om een biertje cq sigaretje te roken. Ondertussen werd het wel en wee besproken uit de buurt en activiteiten georganiseerd op regenachtige middagen voor de kinderen.
Het oude buurthuis is passe, de tand des tijds heeft het persoonlijk contract vervangen door de digitale middelen. De teruglopende belangstelling en de versterving van buurtbewoners hebben het buurthuis zijn functie doen verliezen. De panden staan in de uitverkoop en bemanning en commissies zijn niet langer te krijgen. Als we deze cultuur wensen te behouden zal het roer drastisch omgegooid moeten worden met betrekking tot de organisatie en motivatie.
De sociale functie is in het slob geraakt. Alleen ouderen boven de 50+ maken er gebruik van! Mispoes, de oorzaak is een grote denkfout die gemaakt wordt door de beleidsmakers. We toveren een grote website tevoorschijn die mensen naar de buurthuizen zal lokken. Hierbij wordt een beroep gedaan op vrijwilligers die iets willen uitdragen. Het gevolg is ontluisterend. Activiteiten worden in het zonnetje gezet, groepsvorming bevordert, echter dezelfde gezichten en voor jeugd totaal niet interessant. Wat moeten we nu?We zoeken vrijwilligers die aan het openbare leven willen deelnemen door informeren en recreëren. De participatiewet komt om de hoek kijken want dat schept mogelijkheden om inwoners te activeren te gaan ondernemen. Geen werk, geen netwerk dus een vereenzaming van het individu is het gevolg. Dat is de denkwijze van de overheid dus ook van onze gemeente.
De vacaturebank voor vrijwilligers knalt uit zijn voegen van de vrijwilligersbanen. Invulling geschiedt heel moeizaam. Toch zijn er groepen inwoners die wel wat te vertellen willen hebben. Een lotgenoten groep met betrekking tot kanker, bijvoorbeeld, Allereerst dient zoiets te worden opgericht als het een onderneming betreft. Bestuur, bestaand uit een penningmeester, voorzitter en een secretaris. Dan moeten er regels komen vastgelegd in een huishoudelijk reglement en statuten. Dan dient een locatie gevonden worden. Als u dus zover komt merk je al dat er geld in omgaat want voor niets gaat de zon op. De locatie dient betaald te worden, catering dient te worden uitgerold en dan ook nog de activiteiten en promotie daaromheen. Het lijkt daarom meer op een bedrijf dan op een vrijwilligers initiatief. De drempel is hoog tot zeer hoog. Daarbij is het ook onduidelijk hoe het nu allemaal werkt en wat er moet gebeuren om het succesvol te maken. De gemeente Hellevoetsluis doet zaken met stichting Push, zij verzorgen de begeleiding en geven advies. Dit zou voldoende moeten zijn. Echter de praktijk laat een beeld zien wat niet overeenkomt met wat er gevraagd wordt.
Enerzijds de vragers versus de aanbieder(s). De panden zijn niet in handen van de gemeente Hellevoetsluis. Betrokken partijen zijn particulieren, stichtingen en wooncoöperaties. Te denken aan Maasdelta, Mooiland. De gemeente voorziet in beleid echter per dagdeel wordt een bijdrage verlangt in de zaalhuur.
Particuliere initiatieven worden verwezen naar de besturen en eigenaren van de buurtcentra's. Iets starten, zoals een kinderknutselclub of een opvangmogelijkheid voor huisdieren is een onbegonnen zaak. Geld is vaak het probleem en natuurlijk draagvlak. Ontbreekt een netwerk dan is het gelijk al een verloren zaak. U krijgt geen podium om het uit te rollen en mensen mee te krijgen in het initiatief.
Dat moet natuurlijk anders en het kan dan ook mits het duidelijk is hoe dit te realiseren!
De gemeente heeft precies in kaart welke buurtcentra's er bestaan, wie de eigenaren zijn en wat de tarieven zijn. Stichting Push weet waar de geldstromen zich bevinden en hoe die geleid kunnen worden naar het particuliere initiatief. De particuliere initiatiefnemer weet wat hij kan en wil. De overhead, administratie en voorzieningen zijn per aangeboden buurtcentrum verschillend. Helaas is de medewerking van de (internet)pers onvoldoende en de activiteiten die in Hellevoetsluis plaatsvinden versnippert. Indoor en outdoor activiteiten door Gemeente Hellevoetsluis geinitieert en particuliere activiteiten lopen door elkaar. De achilleshiel is communicatie!
Daarom wordt er geopperd de lijnen te gaan bundelen, een algemeen bestuur buurtcentra op te zetten die voor alle gebouwen geldt. Geen bewoners commissies meer die versterven, maar een centraal bestuur buurtcentra. Een aanspreekpunt voor aanmelding. En de initiatieven die aangemeld worden begeleid op kerntaak. Catering en sleutelhouders door b.v de Pameijergroep die zijn cliënten kan inzetten op inkoop/verkoop van horecataken per buurtcentrum afzonderlijk. Particulieren kunnen dan zich bezighouden met hun kerntaken, verzorgen van kinderopvang, koffie-ochtenden met een thema of het organiseren van een buurtevenement.
Cultuurhuis "De Nieuwe Veste"[/caption]
Op deze manier krijgt men de buurtcentra zoals: "De Kooistee, "Apollo", Hart van Hellevoet, Christinaplaats, Rozenhoek, "De Klinker", "De Oude Woelhoek", "De Ploegschaar", "De Vliedberg" en het cultuurhuis "De Nieuwe Veste" voor minimaal 8 uren per dag gevuld. Daarmee een bruisende cultureel burgerinitiatief vervullend. Werkt U ook mee? Dus heeft u een idee voor de buurt of wijk en wilt u dit verwezenlijken? Voor en door de medemens in het echte leven? Schroom niet en meld uw idee aan bij stichting Push. Want de buurt is niet dood maar digitaal gegaan!