Gisteren was er weer een bijeenkomst van de Buurtcirkel in de Bremstraat. Tijdens de koffie kwam het overlijden van de jongen van 15 in Hellevoetsluis ter sprake. Hij werd gepest en zag waarschijnlijk geen uitweg meer. Dit resulteerde in een gesprek over pesten en gepest worden, we hadden het over wat te doen als je zelf in zo'n situatie terecht komt. Enkele deelnemers gaven aan dat zij zelf ook regelmatig gepest zijn en dat ze soms niet wisten hoe ze hier mee om moesten gaan. Men ervaart onbegrip en het gevoel dat je niet serieus genomen wordt. Veelal wordt erover gezwegen en hoopt men dat het vanzelf over gaat. Maar.... reageerde Renate: je kan wel op je dobber zitten en net doen alsof het er niet is maar onverwacht schiet de dobber soms onder je kont vandaan en dan wordt je toch geconfronteerd met de moeilijke situatie. Renate noemde dit het 'Dobbersyndroom' en ondanks het zware onderwerp hebben we om die term enorm moeten lachen.
Ook dit hoort bij de Buurtcirkel, leuke dingen maar ook minder leuke dingen met elkaar bespreken waardoor je beseft dat je niet de enige bent die dit soort dingen heb meegemaakt en zo het gevoel hebt dat je niet alleen staat...
